Na verschillende achtergronden ontmoetten Alexis Saïfi en zijn zus Djemila elkaar om hun passie te delen in de bakkerij en patisserie van hun vader in Mont-Saxonnex. Hun medeplichtigheid en hun complementariteit garanderen u een traktatie voor de leerlingen en de smaakpapillen!

Een heropleving van het gezin

Djemila: “Ik heb mijn STMG-baccalaureaat gedaan met een specialisatie in management en financiën. Daarna heb ik 2 jaar bij mijn vader gewerkt. Mijn CAP heb ik vervolgens in 1 jaar behaald bij Ferrandi in Parijs. Ik ben toen bij Alexis gekomen om met hem samen te werken. »

Alexis: “Ik heb mijn stage hier gedaan, bij de bakker, bij mijn vader. Ik wilde toen een andere omgeving en werkte een paar maanden in een pizzeria aan de Côte d'Azur. Ik werkte ook in een patisserie in Monaco. Daarna heb ik direct daarna de familiebakkerij overgenomen. »

Fotocredit: DropFilm

Van creatie tot delen

Djemila: “Wat ik zo leuk vind aan mijn werk, is klanten tevreden stellen. Dit is wat betekenis geeft aan mijn werk: het plezier van mensen. »

Alexis: “Ik hou van het combineren van smaken, kleuren, uiterlijk, presentatie… Het is de esthetiek die me aantrekt in mijn werk. »

Voor alle smaken

Djemila: “In patisserie gaat mijn voorkeur uit naar onze wolk: het is een meringue met een romige vanille, een frambozencompote, een luchtige mascarponemousse en een frambozencoulis. »

Alexis: “Weet je trouwens waarom we dit gebakje “de wolk” hebben genoemd? Omdat de lokale bevolking Mont-Saxonnex het dorp boven de wolken noemt. Dat is wat de naam inspireerde. »

Djemila en Alexis: “Onze favoriet is ook de bescoin! »

Djemila: “We hebben ook Bear Paws, in gebak, dat is ons handelsmerk. »

De beroemde Berenpoot

Alexis: “De Bear Paw is onze must. Het werd uitgevonden door mijn vader, Tahar Saïfi, in 1982. En het succes is nooit gewankeld: het is eenvoudig en effectief. Het is gemaakt van een gerezen bladerdeeg, het bevat in zijn hart een flinke dosis banketbakkersroom. Het uiteinde, in de vorm van vier tenen, is bedekt met donkere chocolade. Als laatste wordt het bestrooid met poedersuiker. Daar kennen mensen ons van: vandaar ons logo, vandaar onze historie.”

Fotocredit: DropFilm

Waarom Mont-Saxonnex en niet elders? 

Djemila: “Ik hou van dit dorp omdat ik hier geboren ben. Het is mijn favoriete dorp. En ik waardeer het enorm dat iedereen elkaar kent. »

Alexis: “Ik hou van Mont-Saxonnex vanwege de rust, de vriendelijkheid, de kalmte. De sfeer is hier gezond: het is een gezonde plek. »