Als wij jou waren zouden we daar heen gaan! Gebouwd in het hart van het Aravis-gebergte, roept de Karmel van Reposoir op tot contemplatie. De pracht van de plek overspoelt ons met emoties en kalmeert ons. Ver van het tumult van de vallei, legde een karmelietengemeenschap hier een gelofte van armoede en stilte af. Ontdek deze heilige plek, opgeschrikt door de opgeschorte tijd.
Geschiedenis van de Chartreuse du Reposoir
De monnik Johannes van Spanje, vergezeld van zes andere monniken, vestigde zich in 1151 in de vallei van Béol.
Door deze vallei te ontdekken, veranderden de monniken die de plaats zo goed geschikt vonden voor de eisen van de kartuizerorde, de oude naam van Béol in die van Reposoir.
Het is dus een kwestie van het veroveren van een voedend land in het bos van de vallei van Béol om er een Rust van God van te maken.
Jan van Spanje presenteert zich daar als een authentieke zoon van Sint Bruno (stichter van de Orde van
Chartreux): hij wilde voor zijn broers een echte Chartreuse stichten met uitzicht op het Aravis-gebergte.
Toen kwam de Franse Revolutie en het vertrek van de kartuizers. Ze keerden pas vijftig jaar later terug om in 1901 definitief te worden verdreven. Het Chartreuse du Reposoir werd toen
in de verkoop rond 1920.
Dertig jaar na het vertrek van de kartuizermonniken, op 15 oktober 1932, begonnen ongeveer twintig karmelieten hun leven tot slot, door het overnemen van de kartuizermonniken door hun gebedsleven in
eenzaamheid.
Het leven in Carmel vandaag
Het klooster is de thuisbasis van ongeveer vijftien karmelieten die alles hebben achtergelaten om in eenzaamheid en stilte een diepe intimiteit met God te leven. Ze legden de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af.
Hun leven is gewijd aan gebed, liturgie, meditatie en de verschillende taken van de dag.
Ze mediteren over het Woord van God en bemiddelen voor de Kerk en de wereld.
De verbintenis van je leven
| 1. Vandaag kies ik deze plek als mijn eeuwige thuis. Ik leg mijn laatste geloften af. Dit is mijn keuze. Tussen deze muren zal ik mijn leven doorbrengen. (…) Ik wilde aan de wereld ontsnappen, er een beter deel van zijn. Ik ben zowel in zijn hart als ver van hem. | 5. Jij die door deze wereld gaat, Ga door met je liedjes en je rondes. Ik ben daar, in de stilte en de schaduwen, |
2. Ik voel me hier nuttiger dan in de bruisende buitenwijken om me heen. In dit klooster waar de tijd stilstaat, Ik sluit mijn ogen en bid. | 6. En ik bid, dat in het midden van de crash en het lawaai, Mocht je toevallig vallen, Een hand strekt zich uit, zacht en krachtig, |
| 3. Ik bid voor degenen die het nodig hebben, Degenen die het leven heeft verwond, beschadigd, Langs de weg achtergelaten. | 7. Een vriendelijke hand, Dat grijpt je en trekt je omhoog En stuurt je weg zonder je te veroordelen, |
| 4. Ik bid voor degenen die het koud hebben, die honger hebben, Die de hoop verloor, die de afgunst verloor. Ik bid voor degenen die niets meer hebben. | 8. In de grote wervelwind van het leven, Waar je blijft dansen. Gedicht van een anonieme zuster |
Een erfgoedschat
De Chartreuse du Reposoir is een juweel van de erfgoed historisch, genesteld in het hart van de Alpen. Om deze uitzonderlijke site in de kijker te zetten, heeft de intercommunale voor toerisme, in overleg met de karmelgemeenschap, een beroep gedaan op de Munt van Parijs. Deze in beperkte oplage geslagen munten zijn te koop in de Carmel-boetiek voor 2 euro.
Bezoek het Charterhouse
Anne-France Binder, Savoie Mont-Blanc Heritage Guide, organiseert het hele jaar door rondleidingen door het Charterhouse. Informatie van het VVV-kantoor.
04 50 98 18 01 > Toeristenbureau Reposoir
Bezoeken kunnen ook op aanvraag worden georganiseerd, rechtstreeks van Anne-France Binder.
04 50 89 86 68 of 06 81 70 17 44 > Anne France Binder
Openingstijden Chartreuse
Elke dag van 8u tot 12u en van 14u30 tot 18u30 (17u30 in de winter).
massa's
- Maandag t/m zaterdag om 8 uur
- Elke zondag om 9 uur.
- Kerst en Pasen om 9 uur.
- Niet-werkende plechtigheden om 9 uur (1 januari, Hemelvaartsdonderdag, 16 juli, 15 augustus en 1 november).
